De nieuwberichten en andere boodschappen van 4 Smiling Faces. Het nieuwste bericht staat bovenaan. Zie voor meer nieuws ons sociale media-kanalen; gebruik daarvoor de knoppen bovenaan de website.
Na een lange, maar gebroken (leve het tijdsverschil 😵) nacht vanmorgen na het ontbijt naar Boudhanath Stoepa geweest. Al jaren een van mijn meest favoriete plekken in Nepal. Nu extra leuk omdat het niet druk is; er zijn vooral locals (in dit geval vooral Tibetanen die met hun mala’s en gebedsmolens een bijzondere aanblik zijn) en af en toe een verdwaalde toerist, zoals ondergetekende.
Na een rondje stoepa zijn we neergestreken op het dakterras van het Paradise café, met een top uitzicht op de stoepa en iedereen die daar zijn rondjes omheen loopt. Daar ook ons dagelijkse potje scrabble gespeeld en dat is toch net even anders met uitzicht op een werelderfgoed. 😍
Lotus Family
In de middag op bezoek geweest bij Iman en Bini van de Lotus Family Foundation. Een blij weerzien met goede vrienden. Uitgebreid bijgepraat en natuurlijk kreeg we een rondleiding. Het resultaat was meteen een lijst met projecten waarmee dit bijzondere stel (dat naast hun eigen zoon zorgt voor 12 pleegkinderen) echt verder kunnen helpen. Later meer daarover.
Verjaardag
Terug op de thuisbasis was het verjaardagsfeest in de buitenschoolse opvang in volle gang met zang en dans, lekker eten en natuurlijk taart. Super leuk om hele blije kids te zien. Het is echt een compliment aan Asha, Devendra, Gita en hun team dat sommige kinderen echt al jaren komen. Geweldig!
Eindelijk! Na meer dan drie jaar ben ik terug in Nepal. Het voelt als thuiskomen. Het lijkt wel of ik nooit weg ben geweest. En het mooie is dat dit keer 4 Smiling Faces-bestuurslid André de Hamer er ook bij is. Na al die jaren er over horen en lezen, ziet hij nu met eigen ogen voor en met wie we hier werken. Dat is van onschatbare waarde.
Maar om in Nepal te zijn, moet je er eerst komen en post-Covid reizen naar buiten Europa vergt het nodige papierwerk. Formuliertje hier, verklaring daar en dat soort dingen. Je moet er wat voor doen, maar dan mag je eindelijk gaan.
De vlucht Amsterdam-Dubai was top; vier stoel met z’n tweeën. Dubai-Kathmandu was het betere vleesvliegen, maar gelukkig zaten we aan de linkerkant bij het raam en dat betekent dat je de majestueuze bergen van de Himalaya al van veraf fier boven de wolken kunt zien. Altijd spectaculair en adembenemend. Dan is vleesvliegen opeens een heel stuk minder vervelend.
Dag 2: aankomst
De aankomst op de luchthaven was meteen al het bewijs dat Nepal tijdens Covid niet heeft stilgestaan. Zo is de douanecontrole veel strenger, compleet met vergelijkend pasfoto onderzoek en het afnemen van duim/vingerafdrukken. Geloof me, dat ging voorheen heel anders. Wachtende in de rij, las ik dat de beveiliging van de luchthaven in samenwerking met de Verenigde Naties en de Verenigde Staten is verbeterd. Toen snapte ik ineens waar die duim/vingerafdrukken vandaan kwamen.
Er is nu ook een heuse aankomsthal waar afhalers tegen betaling binnen mogen wachten op hun bezoek. Een hele verandering in vergelijking tot vroeger: toen stapte je naar buiten en werd je opgewacht door een zee van duizenden mensen. Ophalers, taxichauffeurs, reisorganisaties en zo. Complete chaos! Nu stond Asha, mijn vriendin en gastvrouw gewoon opeens voor mijn neus.
We zijn naar huis gegaan waar we na een drankje meteen even zijn gaan slapen. Althans dat was het idee, maar dat lukte niet. Lang leve het tijdverschil. Maar was wel goed om even bij te komen van een slapeloze nachtvlucht.
Wandeling
’s Middags een wandeling gemaakt door de omgeving, die door de Lonely Planet steevast en niet ten onrechte wordt omschreven als ’the ugly suburb’. Het is inderdaad niet mooi, maar wel heel Kathmandu en heel Nepal en dus eigenlijk gewoon prachtig. Uiteraard trokken we overal de aandacht; er komen in dit deel van de stad sowieso weinig buitenlanders, maar nu helemaal niet. Blijft toch raar al die blikken die ons volgden.
Buitenschoolse opvang
Einde middag was er de eerste kennismaking met de kinderen van de buitenschoolse opvang SHCOP die is gehuisvest op de begane grond van de woning van Asha en haar echtgenoot Devendra, de ogen en oren van 4 Smiling Faces in Nepal. Veel bekende gezichten natuurlijk en ook veel nieuwe. Uiteraard moest ik meteen namen noemen; dat ging niet vlekkeloos, maar het was wel een 6,5, zeiden de kids.
Gita
’s avonds vielen de schellen ons echt voor de ogen en dronken we na het eten nog een bakje chai. Heerlijk. Gemaakt door Gita, de pleegdochter van Asha en Devendra en een van de jonge mensen die met een 4 Smiling Faces-studiebeurs aan de weg timmert. Ze vertelde ons haar indrukwekkende verhaal, waarop ik later terugkom.
Dat was het einde van dag 1 back in Nepal. Zo blij om hier weer te zijn.
Amsterdam-DubaiWandelen in de buurThe big roadBagmati River
Vandaag starten onze ambassadeur Wilco van Rooijen en zijn vaste klimmaat Cas van de Gevel hun zeer bijzondere expeditie: na 3 weken acclimatiseren op de Mera Peak (6466m, Nepal) gaan ze zo clean mogelijk ’s werelds derde hoogste berg de Kanchenjunga (8586 meter, Sikkim, Nepal) beklimmen.
Wij zijn zeer vereerd dat Wilco en Cas 4 Smiling Faces willen ondersteunen met hun expeditie. Met de opbrengst willen we studiebeurzen mogelijk maken voor minimaal drie jongeren zonder enig vangnet, zodat ze een mooie toekomst tegemoet gaan.
We zijn meer dan trots op onze nieuwe website, die geheel belangeloos voor ons is gemaakt door Remco de Waal van Remwerk. 🙏🏽 Remco, wat een mooi cadeau heb je ons gegeven! We zijn er erg blij mee.
Vandaag is 4 Smiling Faces jarig: 13 jaar. Trots op alles wat we konden en mochten doen. Dankbaar voor alle donaties, hulp en steun van alles en iedereen. Nooitgedacht dat we zo ver zouden komen. Met jou hulp gaan we nog heel lang door veel verder.
Eindelijk is het zover. Ik ga naar Nepal en deze keer niet alleen; een van onze bestuursleden gaat mee om met eigen ogen te zien met en voor wie 4 Smiling Faces zich al sinds 2008 inzet.
Na ruim 3 jaar gaat het dus gebeuren: Nepal, we komen eraan. We hebben er ontzettend veel zin. Oorspronkelijk was het plan was om eind 2019 te gaan, maar door omstandigheden werd dat voorjaar 2020. Toen kwam corona stond de wereld op zijn kop. Net als iedereen vielen we terug op Whatsapp en FaceTime om in contact te blijven met onze kinderen en vrienden in Nepal. Dat ging prima, maar er gaat helemaal niets boven elkaar live in de ogen kunnen kijken. Dat gaat dit voorjaar gebeuren.
We gaan de kinderen opzoeken en met hen in gesprek. Hoe is het hen vergaan de afgelopen twee coronajaren? Hoe gaat het met hun gezondheid? Zijn ouders (als ze die hebben) weer aan het werk? Hebben ze veel achterstand opgelopen op school? Kunnen ze hun draai weer vinden nu ook in Nepal de maatregelen zijn en worden teruggedraaid? Wat zijn hun zorgen en wat kunnen we doen om die weg te nemen?
De tijd gaat het leren. We verheugen ons zeer op alle ontmoetingen.
voor alle donaties, hulp en steun van alles en iedereen. Nooitgedacht dat we zo ver zouden komen. Met jou hulp gaan we nog heel lang door veel verder.